Opvang Paarden historie


Kriebel (1980-1993)


Het eerste opvang dier was Kriebel een “lot uit de loterij” van de dorpsvereniging. Kriebel was de hoofdprijs en kwam bij mensen terecht die geen ruimte voor haar hadden. Mieke heeft haar overgenomen en Kriebel heeft vele jaren kunnen genieten van het vrije leven.




Kriebel was een echte kinderpony en zoals de foto laat zien was ze goud eerlijk. Je kon de kinderen met haar op pad sturen en er gebeurden geen ongelukken.




Kriebel met een van haar veulens: Broddel



Emma (1985-2002)


Een afgedankt manegepaard met Arthrose. Na een alternatieve behandeling met voedingssupplementen heeft ze nog een aantal jaren pijnvrij in de wei kunnen lopen. Daarnaast heeft ze zich over Natascha ontfermd als een volwaardig pleegmoeder.



Beauty (1976 - )


Een New Forrest merrie die haar 16e veulen kreeg op haar 19e. Ze heeft nog een aantal jaren een rustige oude dag gehad.




Toen wij Beauty kregen was ze drachtig van haar 16e veulen Sjors.



El Passo (1994 - )


Een Groninger ruin die bij een handelaar stond met een ingegroeid halster.




Met veel liefde en geduld is het kopschuwe dier uitgegroeid tot een evenwichtig braaf paard waar een andere baas nu nog veel plezier van heeft.



Floris (1996 - 2004)

Floris (Groninger) troffen wij op een paardenmarkt aan. Hij was 4 jaar oud en kreupel aan zijn achterbeen. Dit kwam volgens de eigenaar van de castratie die Floris had ondergaan enige dagen eerder. Na lang praten hebben wij Floris overgenomen. Na bijna een jaar hebben wij hem in moeten laten slapen. Hij leed aan het Wobbler-syndroom. Dit is een aandoening van het zenuwstelsel waardoor Floris niet meer een waardig bestaan zou kunnen hebben.



Natascha (1999 - )

Via het Groninger Paarden Stamboek ontdekten wij Natascha. Zij stond als enter op Terschelling in de duinen samen met haar 3-jarige broer. De paarden stonden aan houten paal gebonden met een stuk touw van circa 8 meter. Zij konden zich nooit vrij bewegen. Het gevolg was dat Natascha haar broer reeds ernstige vergroeïngen vertoonde en zij zelf een beschadiging aan haar achterbeen had op gelopen. Daar kwam nog bij dat , al dan niet dronken, vakantiegangers het leuk vonden om de lege bierblikjes naar de beide paarden te gooien en om de paarden op te jagen.



Nu is het niet eenvoudig om in het zomer seizoen op korte termijn vervoer te regelen voor een bijna wild paard en dus hebben wij bijna 3 weken moeten wachten voordat er voldoende plaats was om een auto met paardentrailer op dezelfde boot van en naar Terschelling te regelen.



Midden op het haventerrein in Harlingen met 3 vrachtwagens naast ons met ronkende motoren die de boot op moesten hebben wij Natascha van de trailer van de voormalige eigenaar op onze eigen trailer geladen. Natascha was verdoofd en daardoor wat rustiger maar door de zee reis stond ze minder stevig op haar benen.



Na een lange reis kon Natascha uiteindelijk genieten van haar wel verdiende rust in haar eigen box. Dit was de eerste keer dat zij in een box stond.



De volgende dag uiteraard lekker het land in. Maar ja Natascha was het touw aan de paal gewend en dus liep ze uiterst voorzichtig om te kijken hoelang het touw was. Het heeft een aantal weken geduurd en toen begreep ze dat er geen touw meer was. Natascha was al heel vroeg bij de moeder weggehaald en dat had tot gevolg dat zij enorm veel optrok met de merries Emma en Perdita.



Natascha heeft een goed thuis gevonden bij Stieneke & Boele.
Inmiddels hebben ze twee mooie veulens gefokt bij Natascha.

Natascha en haar eerste veulen Zorah (2004)

Klik hier om naar de galerie te gaan.

Natascha en haar tweede veulen Melle (2005)

Klik hier om naar de galerie te gaan.


Perdita (1974 - 2002)

Perdita (Groninger) werd te koop aangeboden op 26-jarige leeftijd. De reden ? ach ze kon niet meer drachtig worden. Na veel gepraat hebben wij Perdita overgenomen van de eigenaar. Perdita was, voor zover wij hebben kunnen nagaan, de laatste nog levende dochter van de hengst Senner.



Perdita is gefokt door iemand in Ter Apel en is na vele jaren van omzwervingen door heel Nederland uiteindelijk weer terug gekomen in haar geboorte streek. Zij heeft vele veulens voortgebracht die in de sport veel hebben gepresteerd. Perdita heeft nog enkele mooie jaren gehad en is uiteindelijk 28 jaar geworden



Jasmin (1989 - 2004)


Jasmin (Fjord) stond bij een boer in bijna moerasland in Abcoude. Ze had mok aan alle vier de benen en was kreupel. De kreupelheid werd steeds erger waardoor ze niet meer kon lopen.



Ruska & Melissa (1997)


Ruska, kruising shetlandpony en Melissa, stamboek Shetlandpony zijn bij ons terechtgekomen omdat de eigenaar is overleden en de dochter niet meer voor de pony's kon zorgen. Beide pony's hebben last van staart- en maneneczeem waardoor we op zoek moesten naar een plek aan zee. We hebben een heel goed plekje voor ze gevonden aan de Groninger kust.




Milton (23 juni 1994)


Milton is een KWPN ruin, Excellent W x Heemraad x Beiaard, gelders gefokt. Hij heeft een scheur in zijn kniegewricht waardoor hij niet meer geschikt is voor de dressuursport. Milton werd gereden in de klasse Z1 maar door een ongelukkige val in het land kwam er een vroegtijdig einde aan zijn carrière.



Ondanks zijn ernstige blessure heeft Milton nog steeds de behoefte om te willen spelen met andere paarden. Helaas kan dat bij ons niet. De meeste paarden zijn 20+ en kunnen niet tegen dit jonge energieke paard op. We hebben daarom besloten om Milton weer terug te brengen naar zijn eigenaren.



Sergio (2 mei 1986 - 26 september 2006)


Sergio, 20-jarige Dartmoor ruin en zijn grootste hobby was eten.




Sergio mocht maar kort van zijn pensioen genieten. Wegens vergevorderde longemfyseem (dampigheid) hebben we Sergio moeten laten inslapen om hem verder leed te besparen.



Wanda (10 juni 1980)


Wanda, 26 jarige kruising Arabier x Welshpony. Is samen met Sergio gekomen omdat de eigenaren tijdelijk onderdak voor hen zochten. Voor Wanda is een nieuwe plek gevonden dichtbij huis. Wanda heeft uiteindelijk bijna een jaar op Habo's Hof genoten van haar welverdiende oude dag.



Belle (19 mei 1994)


Belle (Haflinger merrie) staat wegens persoonlijke omstandigheden van de eigenaar bij ons.




Na ruim een jaar bij ons te hebben gestaan hebben we Belle naar haar nieuw onderkomen verhuisd.



Christa (Greet) 1981 - 2008


Fjorden merrie Greet heeft ruim 3 jaar op Hab's Hof mogen genieten van haar welverdiende pensioen.




Samen met Snor in het land.




Met haar 25 jaar nog zeer attent.



Van onze nieuwe achterburen mogen wij het weiland gebruiken voor 1 of 2 van onze paarden of ponies. We hebben er voor gekozen om Greetje bij hen neer te zetten. Greetje kon slecht bij andere paarden in het land door haar voedselnijd en moet vanwege haar luchtweg problemen dag en nacht buiten blijven. Een perfecte oplossing dus.

Greetje op weg naar haar logeeradres

Op de achtergrond is Habo's Hof te zien.

Na een verblijf van ruim 3 1/2 jaar hebben we Greetje moeten laten inslapen omdat ze gewoon "op" was. Naast haar dampigheid leed Greetje aan Arthrose en had ze de laatste maanden moeite om nog voedsel op te nemen.


Bianca (1981-2009)


Een Friese merrie. Gefokt in Limburg en heeft boerenwerk verricht, heeft voor de koets gelopen en is voor pony kampen gebruikt. Bianca heeft vele veulens gehad. Ze kwam bij ons omdat haar bazin niet meer voor haar kon zorgen. Ze mocht ze hier van haar pensioen gaan genieten.




Als het warm was zocht Bianca de waterstraal op en genoot van een verkoelende douche.




Mooi contrast : Bianca in de sneeuw




Bianca op 25-jarige leeftijd in volle draf het land in.




Oma Bianca, zoals de zoon van onze hoefsmid haar altijd noemde, liep de laatste tijd erg slecht. We vermoeden dat ze een lichte hersenbloeding heeft gehad. Ze liep namelijk zo scheef als een krab of zoals het in de paardensport ook wel genoemd wordt : Travers. Bianca was op en totaal versleten. De dierenarts adviseerde om haar te laten inslapen.


Bianca was onze stalmoeder. Ze was het hoofd van de kudde en een trotse oude merrie die de respectabele leeftijd van 28 jaar mocht behalen.

Doed (2 april 1982 - 31 mei 2010)


Via 2 paarden fora op internet werden wij geattendeerd op deze merrie. Ze zou drachtig zijn maar bleek uiteindelijk gust (= niet drachtig). Voor haar betekende dat het einde.




Door de inzet van een aantal dierenliefhebbers kunnen wij haar nu een goede oude dag bieden.

Klik hier voor het hele verhaal van Doed.



Doed in het zand

Klik hier om naar de galerie te gaan.



Op de hals zijn duidelijk de letters F en S zichtbaar. De F betekent dat Doed is opgenomen in het Friesch Paardenstamboek en de S betekent dat ze een Ster merrie is.



Doed en haar Sinterklaas cadeau

Klik hier om naar de galerie te gaan.

Doed, 3 maanden bij ons

Klik hier om naar de galerie te gaan.


Doed, een half jaar bij ons


De grijze snoet van Doed


Na een verblijf van viereneen half jaar op Habo's Hof hebben wij Doed in moeten laten slapen. Toen wj Doed 's morgens uit de stal haalden, struikelde ze over de drempel. Ze probeerde op te staan maar dat lukte niet. Het leek of haar linkervoorbeen en rechterachterbeen gewoon niks meer deden. Er zat helemaal geen kracht meer in. Doed leek gedesoriënteerd.

Samen met de buren hebben we nog geprobeerd om haar omhoog te krijgen, maar de geroepen dierenarts dacht dat ze een hersenbloeding had gehad en dan helpt niks meer natuurlijk. We hebben haar laten inslapen.

Doed is in de tijd dat ze op Habo's Hof stond nooit behandeld door een dierenarts of tandarts. Ze was kerngezond. Doed heeft de respectabele leeftijd van 28 jaar behaald.

Doed, de mooie, geweldige, grote, en altijd vriendelijke reus is niet meer.


Klik hier voor het hele verhaal van Doed, haar laatste veulen Destinado en haar kleinzoon Ninke.

Jelke (7 juni 1989- 17 september 2010)


Jelke, Fjordenruin die bij ons staat omdat zijn baasje geen tijd meer voor hem had en een goede pensioen plek voor hem zocht.
Hier na aankomst van een ruim 3 uur durende rit vanuit St. Michielsgestel.




Zijn staart is er door veulens in het land afgeknabbeld.




Best raar spul die witte sneeuw.



6 augustus 2010

Jelke lijdt aan de ziekte van Cushing.

De ziekte van Cushing ontstaat vrijwel altijd vanuit een goedaardige tumor in de hypofyse (= pijnappelklier) of (heel zelden) een tumor van de bijnier. De tumor in de hypofyse zorgt voor een verhoogde productie van corticosteroïden door de bijnieren.

Deze aandoening komt alleen bij oudere dieren voor. De meest opvallende symptomen zijn overmatige haargroei, vertraagde verharing in het voorjaar en haar wat gaat krullen of zelfs een afwijkende kleur krijgt, veel drinken en veel plassen, zie je vaak bij ziekte van Cushing.
Er is tevens verlies aan spierweefsel. Ten gevolge van Cushing kan er ook suikerziekte en hoefbevangenheid optreden. Andere complicaties kunnen zijn: sloomheid, veel zweten, onvruchtbaarheid, beiderzijdse blindheid (door druk van de tumor), overmatige melkproduktie, flauwvallen en infecties zoals zoolzweren, longontsteking, zweren in de mond en bijholte-ontstekingen.

Daarnaast is een heel duidelijk symptoom het opbollen van de ruimte boven het oog.
bij gezonde paarden is dit vlak en onopvallend. Bij oudere paarden ontstaan diepe kuilen.
Door bloed- en urineonderzoek, waarbij onderzocht wordt of er een verhoging is van het glucose- en/of het hormoongehalte (cortisol) in het bloed, kan worden vastgesteld of er sprake is van de ziekte van Cushing.

De ziekte van Cushing wordt veroorzaakt door een tumor in de hypofyse voorkwab. Het operatief verwijderen van beide bijnieren (en aansluitend het verstrekken van medicijnen om de door het verwijderen van de bijnier ontstane tekorten aan bepaalde stoffen aan te vullen) is mogelijk, maar wordt nauwelijks of niet uitgevoerd bij paarden. Het operatief verwijderen van de hypofyse-tumor bij het paard is technisch niet uitvoerbaar.
Er zijn bepaalde medicijnen (o.a. middelen die bij de mens worden gebruikt tegen ziekte van Parkinson) die een gunstig effect hebben op de ziekte van Cushing, maar deze beslist niet genezen. De tumor groeit gewoon door. Bovendien zijn sommige van deze middelen niet goedkoop. Wanneer ze in een vroeg stadium van de ziekte worden toegediend is het resultaat vaak erg goed. In een later stadium en wanneer de conditie van het dier slecht is moet euthanasie worden overwogen.
Daarnaast moet stress zoveel mogelijk worden vermeden en is een goede voeding en een regelmatige ontworming van belang om het dier in goede conditie te houden. Tenslotte is het zinvol om het paard regelmatig te scheren en aandacht te schenken aan hoef- en gebitsverzorging.

De medicijnen, die normaliter aan mensen worden voorgeschreven tegen de ziekte van Parkinson, hebben op het ziekte beeld van Jelke een positieve invloed. Volgens de behandelende dierenarts kon het wel 6 weken duren voordat de medicijnen zouden aanslaan en het leven voor Jelke draaglijker zouden worden. Eigenlijk zagen we na een dieptepunt in de eerste week, waarbij Jelke nog slechter werd, na twee weken al een behoorlijke verbetering. Toen de dierenarts hier telefonisch naar informeerde was deze zeer verheugd omdat de medicijnen aansloegen.

Na 4 weken kwam de dierenarts op eigen initiatief langs en was zeer verrast over de conditie van Jelke. Hij eet weer goed, drinkt veel minder en plast ook veel minder.
Hij is volledig geschoren waardoor hij niet meer bezweet in het land of op stal staat.

Nu de door de dierenarts aangegeven 6 weken weken van gebruik van de medicijnen loopt hij er ogenschijnlijk weer bij alsof er niets aan de hand is.
Om hem toch rust te gunnen loopt hij samen met Billy en Indy en gaat hij in volle galop 's morgens het land in en 's avonds weer terug naar de stal.

Symptoom Ziekte van Cushing : ruimte boven oog

Klik hier om naar de galerie te gaan.

17 september 2010

Wij hebben Jelke laten inslapen. Hij leed aan de ziekte van Cushing. Sinds juni dit jaar kreeg hij medicijnen die zijn leven dragelijk maakten, maar niet de tumor konden genezen.
Afgelopen week, werd hij weer ziek. Kreupel, linksvoor en linksachter en hij begon te zwabberen onder het lopen. Pijnstilling hielp niet voldoende meer. Toen wij hem vanmorgen liggend in de stal vonden, had hij heel erg veel moeite om te gaan staan. Natuurlijk kwam dat omdat hij beide benen aan één kant slecht kon gebruiken. De dierenarts vond het beter om hem te laten inslapen.

Mistrall M (1984 - 28 december 2010)


Mistrall, E pony, komt hier van zijn welverdiende pensioen genieten na een voortijdig beëindigde sportcarrière (bijna Z dressuur op een puntje na) wegens een ongelukkige val waarbij zijn voorbeen beschadigd is geraakt.





Mistrall een week na aankomst...Hij heeft z'n maatje gevonden in Bianca.



van mager paardje tot goed stevig dier

Klik hier om naar de galerie te gaan.


Mistrall op 26-jarige leeftijd.



Na een korte periode waarin de gezondheid van Mistrall M., hard achteruit ging als gevolg van hartfalen en het niet meer sluiten van de hartkleppen, hebben wij moeten besluiten om Mistrall verder lijden te sparen en hem te laten inslapen. Het falen van het hart zou tot gevolg hebben dat hij langzamerhand zou "vollopen" (= vocht achter de longen krijgen en stikken). Hij was gedesoriënteerd, struikelde in de wei en kon amper op de benen blijven staan. Hij hoestte en gaapte veel, ging minder eten en vermagerde. Daarnaast vertoonde zijn lichaam grote vochtplekken. De laatste dagen verhevigden de symptomen zich heel erg snel.



Prudent (24 mei 1981 - 11 februari 2012)


Een Merens ruin met een oog. Toen hij 10 jaar oud was is zijn linker oog ontstoken geraakt door helmgras in de duinen en moest het oog worden verwijderd.




Prudent lijdt aan zomereczeem en mag daarom 's zomers maar een beperkt aantal uren in het land. Zo houden wij de klachten onder controle.




Pru heeft in zijn jonge jaren veel kinderen leren paardrijden.




Prudent bij een buitentemperatuur van -20 graden op 4 maart 2005 's morgens om 05.40 uur.




Hij is bij ons gekomen omdat zijn bazin te oud was om nog voor hem te zorgen. Op de foto is duidelijk te zien dat zijn linkeroog mist.



24 mei 2011


Prudent op 30-jarige leeftijd.




Indy (30 juni 1976 - 19 februari 2012)


Over Indy is weinig bekend. Indy is via een handelaar bij een dierenliefhebber terechtgekomen die hem een goede oude dag bij ons bezorgd.




Indy heeft versleten ruggewervels waardoor hij een zeer arme bespiering van de achterhand heeft. Daarnaast heeft hij problemen met zien maar hij wil alle dagen graag in het land lopen, 's avonds staat hij als een van de eersten weer bij het hek en heeft een goede eetlust.





...na 3 maanden goed voeren...

Klik hier om naar de galerie te gaan.

Indy in de sneeuw

Klik hier om naar de galerie te gaan.

Januari 2007

Klik hier om naar de galerie te gaan.


Bij het buiten zetten van de paarden is Indy vaak de laatste omdat hij gewoon rustig staat te wachten tot wij hem ophalen terwijl de anderen de stallen "afbreken" omdat ze het land in willen.
Maar als Indy dan in het land komt dan galopeert hij, ondanks zijn leeftijd, met het grootste gemak naar de andere paarden achter in het land.

april 2008


Vanaf de komst van het moederloze veulen Billy B. had Indy enorm veel interesse in hem. Indy heeft zich dan ook opgeworpen als pleegvader en heeft Billy onder zijn hoede genomen.




14 september 2008


Begin 2008 leek het er op dat Indy de zomer niet zou gaan halen. Indy was mager en lusteloos. Het lijkt er op dat Billy B. er voor gezorgd heeft dat Indy weer levenslust heeft.

Dat Billy B. het Indy vaak lastig maakt blijkt uit de volgende foto. Indy die enkele weken geleden nog door de dierenarts voor de dood werd weggehaald steigert als een jong paard tegen Billy B. Indy is aan zijn tweede jeugd begonnen.


11 november 2008


7 december 2008


Indy stijgerend op 32-jarige leeftijd met pleegzoon Billy B.

© Studiohan

19 oktober 2009. Indy op 33 jarige leeftijd.


25 oktober 2010. Indy op 34 jarige leeftijd


2 juni 2011 Indy op 35 jarige leeftijd



Indy & Billy 2008 - 2011

Klik hier om naar de galerie te gaan.

Sjors (1996 - 27 mei 2013)

Sjors is op Habo's Hof gekomen vanwege het overlijden van zijn bazin. Sjors blijft de rest van zijn leven op Habo's Hof.







naar boven


Copyright ©: Habo's Hof (2005-2015)